در تلاطمم
در تکاپوی انسانیت
فرسخ ب فرسخ واژه ها بی معنا شده اند
کجا رفته سنگینی واژه ات ای انسانیت.
زیر کدام میز دلالی شدا ای
پشت کدام صحنه نمادین حکاکی شده ای
در کدام برگ سیاه دفتر روزگار محو شده ای
به دست کدام اجنبی غارت شده ای
گم کرده ام تو را
تو را میخواهم برا مرهم زخم هایم
تسکین ناله هایم
بی پناهی فرزندانم
بی کاری جوانانم
تو را ب وسعت بی چارگی بعد از پر کشیدنت
میخواهم
#سحر نورالدینی